- pobiala
- f powł. полуда
Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
pobiała — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. pobiałaale {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wapno gaszone, rozmieszane w wodzie, używane do bielenia ścian {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobiała — ż IV, CMs. pobiałaale; lm D. pobiałaał 1. «cienka warstwa cyny, którą jest powleczony przedmiot pobielony (ocynowany)» Pobiała miedzianego rondla. 2. środ. «biel cynkowa» 3. → pobiałka w zn. 1 … Słownik języka polskiego